Wypadek w pracy a wypadek w drodze do/z pracy
W kwestii wypadku pracownika w związku z wykonywaną pracą kodeks pracy rozróżnia dwa rodzaje zdarzeń: wypadek w pracy oraz wypadek w drodze do pracy. Dla właściwej oceny przedstawionej sytuacji bardzo istotne jest rozróżnienie tych wydarzeń.
Przesłanki, kiedy mamy do czynienia z wypadkiem przy pracy opisuje art. 3 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz.U.2009.167.1322 ze zm.).
Zgodnie z ustępem 1 wskazanego artykułu, za wypadek przy pracy uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w związku z pracą: 1) podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika zwykłych czynności lub poleceń przełożonych;
2) podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika czynności na rzecz pracodawcy, nawet bez polecenia;
3) w czasie pozostawania pracownika w dyspozycji pracodawcy w drodze między siedzibą pracodawcy a miejscem wykonywania obowiązku wynikającego ze stosunku pracy.
Natomiast wypadek w drodze do pracy opisuje art. 57b ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych(Dz.U.2013.1440 ze zm.).
Zgodnie z nim, za wypadek w drodze do pracy lub z pracy uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną, które nastąpiło w drodze do lub z miejsca wykonywania zatrudnienia lub innej działalności stanowiącej tytuł ubezpieczenia rentowego, jeżeli droga ta była najkrótsza i nie została przerwana. Jednakże uważa się, że wypadek nastąpił w drodze do pracy lub z pracy, mimo że droga została przerwana jeżeli przerwa była życiowo uzasadniona i jej czas nie przekraczał granic potrzeby, a także wówczas, gdy droga, nie będąc drogą najkrótszą, była dla ubezpieczonego, ze względów komunikacyjnych, najdogodniejsza. Za drogę do pracy lub z pracy uważa się oprócz drogi z domu do pracy lub z pracy do domu również drogę do miejsca lub z miejsca:
1. innego zatrudnienia lub innej działalności stanowiącej tytuł ubezpieczenia rentowego;
2. zwykłego wykonywania funkcji lub zadań zawodowych albo społecznych;
3. zwykłego spożywania posiłków;
4. odbywania nauki lub studiów.
W opisanej sytuacji kierowca uległ wypadkowi w drodze z miejsca zamieszkania do zaparkowanego pojazdu, podczas gdy nie wykonywał żadnej pracy. Kierowca odbierał odpoczynek dobowy, zatem opisany wypadek nie nastąpił w czasie pozostawania pracownika w dyspozycji pracodawcy – co wyklucza trzecią z przesłanek wypadku w pracy. Tak samo nie spełnia dwóch pozostałych przesłanek: wypadek nie nastąpił w związku z wykonywaniem przez pracownika zwykłych czynności lub poleceń przełożonych, czy innych czynności na rzecz pracodawcy. Reasumując, kierowca nie uległ wypadkowi w związku z wykonywaniem pracy, ale w drodze do miejsca gdzie praca miała się rozpocząć, czyli kwalifikacja wypadku jest prawidłowa.
Maria Krawczyk
publikacja ukazała się na portalu etransport.pl 9.06.2018 r.